..
Ένα ταξίδι στο Σλήβεν
..
του Γιώργου Κολοβού
Ένα μικρό πουλμανάκι ξεκίνησε στις 12 Νοεμβρίου 2010 από την Αλεξανδρούπολη με προορισμό το Σλήβεν Βουλγαρίας. Οδηγός ο φίλος μου Γιάννης Πιστόλας και συνταξιδιώτες μου οι φίλοι από τον Έβρο : Βαγγέλης Γαλαζούλας, Γιάννος Ρούφος (αδελφός του Τρανού), Κώστας Αράπης, Δήμος και Αλέξης Αποστολίδης και Γιώργος Μπίκος (Λαλάς). Ένα ταξίδι με αφορμή τις εκδηλώσεις του φεστιβάλ ΄΄Φλάμπουρας 2010΄΄ που διοργάνωσε η Ομοσπονδία Π.Ε.Σ.Σαρακατσαναίων Βουλγαρίας.
Την πρώτη ημέρα παρακολουθήσαμε μία υπέροχη συναυλία των Βασίλη Σερμπέζη και Σταύρου Μπόνια με την ορχήστρα του Κώστα Ζαραλή. Συγκινητική η συμμετοχή των Σαρακατσάνων της Βουλγαρίας που είχαν γεμίσει ασφυκτικά την αίθουσα. Τη δεύτερη ημέρα διοργανώθηκε ημερίδα με θέμα ΄΄Σαρακατσάνοι – Παρελθόν, παρόν και μέλλον’’ και ομιλητές τους κ.κ. Β. Τσαούση, Δ. Γαρούφα και B. Καραλή.
●●●
Έχω την τάση να επιδιώκω να διακρίνω τι άλλο υπάρχει πέρα από το ΄΄επίσημο΄΄ και στο τριήμερο της διαμονής μας, μαζί με τις επίσημες εκδηλώσεις αποκόμισα και τα εξής :
Τ Ρ Α Γ Ο Υ Δ Ι
Μετά το τέλος της συναυλίας συνάντησα και ζήτησα από μερικούς ηλικιωμένους Σαρακατσιάνους να τραγουδήσουν μερικά τραγούδια για να τα ηχογραφήσω. Δέχθηκαν με προθυμία, αποσυρθήκαμε σ΄ ένα χώρο που μας παραχωρήθηκε και μου έκαναν την τιμή να τραγουδήσουν. Ήταν οι :
Χρήστος Πλατής, Γιώργος Τσιάκαλος, Βαγγέλης Γρίβας, Γιάννης Μπάσης, Στέργιος Λαπατώνης και Νίκος Γρίβας.
ΓΙΩΡΓΗ Μ' ΗΛΘΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΟΥ
ΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ
Χ Ο Ρ Ο Σ
Ένα από τα πολλά που με εντυπωσίασαν ήταν η άψογη απόδοση του χορευτικού συγκροτήματος του Συλλόγου Σαρακατσαναίων του Σλήβεν στα ΄΄Μαύρα τα κλεφτόπουλα΄΄.
Π Ο Ι Η Σ Η
Στο Σλήβεν συνάντησα τον συγγραφέα κ. Κώστα Κίτσιο ο οποίος μου προσέφερε την ποιητική συλλογή του ΄΄Γλώσσα μου καταγωγή μου΄΄ που εκδόθηκε από τον Πολιτιστικό και Εκπαιδευτικό Σύλλογο Σαρακατσαναίων Σλήβεν. Το περιεχόμενο φυσικά αναφέρεται στον Σαρακατσιάνικο βίο και διαβάζοντας τα ποιήματα του ξεχώρισα τη ΄΄Μελαγχολία΄΄ :
Πάνω στη ράχη την ψηλή, στο βράχο κουρνιασμένος,
καθότανε χρυσός αϊτός βαριά βαλαντωμένος.
Τ'έχεις, αϊτε μου; Δεν πετάς! Ανοιξε τα φτερά σου!
Μη ρίξαν και σε λάβωσαν, πλήγωσαν την καρδιά σου;
Πού να πετάξω, τί να 'δώ; Ποιος να με καμαρώσει;
Έχουν ρημάξει τα βουνά, ποιος θαλά με λαβώσει;
Χαθήκανε οι πλούσιες, οι ζωντανές οι στάνες.
Τραγούδια δεν ακούγονται από σαρακατσάνες.
Αρνάκια δέ βελάζουνε τις μάνες να χαλεύουν,
νέοι μπουρμάδες φοβεροί στους στάλους δεν παλεύουν.
Κοπάδια πιά δε φαίνονται να βόσκουν λαρωμένα.
Τα ξέφωτα να μοιάζουνε μαντήλια κεντισμένα.
Οι στράτες χορταριάσανε, οι ζήγρες τις βουλώνουν.
Οι τσελιγγάδες άφανοι, για μέρια να μαλώνουν.
Πώς να τα ζήσω τώρα πια τα χρόνια τα πολλά μου;
Οταν πετάω στα βουνά ραγίζει η καρδιά μου.
Ζ Ω Γ Ρ Α Φ Ι Κ Η
Στους τοίχους της αίθουσας των εκδηλώσεων υπήρχαν αναρτημένοι ορισμένοι υπέροχοι πίνακες ζωγραφικής. Όλοι είχαν θέματα από την καθημερινή νομαδική ζωή των Σαρακατσιαναίων και σε μερικούς από αυτούς αναγνώρισα θέματα από διάφορες παλιακές φωτογραφίες. Ρώτησα και έμαθα ότι η ζωγράφος ήταν μία νεαρή Σαρακατσιάνα, η Τάνια Δημητρίου (Dimitrova) του Κων/νου από το Τσότσοβο.
Ευχαριστώ τα μέλη του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας και την δήμαρχο του χωριού Τσότσοβο Κατερίνα Μπίκου, για τη ζεστη φιλοξενία.
Γιώργος Κολοβός
