ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝ

Πιστολαίοι – Πιστιολαίοι – Μπιστιολαίοι ! 

ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΟΥ – ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ

Ανέβηκα στους ώμους των προγόνων μου για να ατενίσω καλύτερα το μέλλον (Αϊνστάιν)     

του Γιάννη Πιστόλα

Ξεκίνησα να γράψω ένα κείμενο - αφιέρωμα στους προγόνους μου και πιο συγκεκριμένα στον παππού μου τον Γιάννη, ψάχνοντας επί μακρόν και αναζητώντας το γενεαλογικό δένδρο, καθώς και την καταγωγή και προέλευση του ονόματος της οικογένειας. 

Θεωρώ ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να δημοσιoποιήσω αρκετά από τα στοιχεία τα οποία έχω συγκεντρώσει, αφενός για να γνωστοποιηθούν και αφετέρου για να διορθωθούν - συμπληρωθούν κι από άλλους, που πιθανόν έχουν ασχοληθεί με το ίδιο θέμα ή γνωρίζουν περισσότερα. 

Δυστυχώς η απώλεια των παλαιοτέρων από τους αναφερόμενους στην παρακάτω περιγραφή, οι οποίοι και θα μπορούσαν να παράσχουν πιο λεπτομερή στοιχεία, δεν μου δίνει πλέον  και πολλά περιθώρια να εμβαθύνω στη έρευνα και στην αναζήτηση περαιτέρω λεπτομερειών και αποδεικτικών. 

Ελπίζω ότι, πέραν της αναφοράς στους «δικούς μου» και στη μνήμη του παππού μου, θα υπάρξουν κι άλλοι «συγγενείς», οι οποίοι διαθέτουν κι αυτοί στοιχεία, με τα οποία εφόσον προτίθενται να δημοσιοποιήσουν, θα μπορέσουμε να εμπλουτίσουμε το ιστορικό της καταγωγής και της ονοματοδοσίας της μεγάλης οικογένειας των Πιστολαίων - Πιστιολαίων – Μπιστιολαίων, ή όπως αλλιώς μπορεί να αναφερόμαστε ή μας αποκαλούν. 

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ 

Οι αείμνηστος παππούς μου Γιάννης (Γιάννος) Πιστόλας, 2ο κατά σειρά παιδί του Κωσταντή (Κωτούλα), γεννήθηκε το 1881 και πέθανε τον Ιούνιο του 1966 στο Μαυροκκλήσι Έβρου.

Βεβαίωση του παππού Γιάννου Πιστόλα το 1921

Το ρολόι του παππού Γιάννου Πιστόλα

 

Ο ΠΡΟΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ 

Ο Κωνσταντής ή Κωτούλας Πιστόλας, πατέρας του παππού μου, γεννήθηκε περί το 1850 και πέθανε την περίοδο της Γερμανικής κατοχής σε ηλικία 90+ χρονών, στην Ν. Χηλή Αλεξανδρούπολης. 

Παιδιά του Κωνσταντή, αδέρφια του παππού μου δηλαδή, τα οποία απέκτησε με την γυναίκα του Βασιλική, η οποία καταγόταν από τους Δαλακουραίους  ήταν :

Ο Νικολάκης, ο οποίος έζησε τα τελευταία του χρόνια και πέθανε στην Δαδιά Σουφλίου. 

Ο παππούς μου Γιάννος (1881-1966), ο οποίος έζησε  και πέθανε στο Μαυροκκλήσι Έβρου(1922 και μετά). 

Ο Νίκας (ο γνωστός Αρχιτσέλιγγας του Τσελιγγάτου των Πιστιολαίων στην Ελατιά - Καράντερε Δράμας), ο οποίος έζησε και πέθανε στην Αλεξανδρούπολη Έβρου. 

Ο Ζήσης, ο οποίος επίσης έζησε και πέθανε στην Αλεξανδρούπολη Έβρου και 

Ο Αποστόλης, ο οποίος επίσης έζησε και πέθανε στην Αλεξανδρούπολη.

 

Κορίτσια της οικογένειας ήταν: 

Η Αναστασιά, η οποία και παντρεύτηκε Βρύζα κι έζησε στην Χρυσούπολη Καβάλας. Πρόκειται για τον προπάππου του γνωστού διεθνή ποδοσφαιριστή Βρύζα Ζήση. 

Η Ευγενία, η οποία παντρεύτηκε τον Κίτσιο Γκουντάκο κι έζησε στην Πόρπη Ξάνθης. 

Η Μαρία, η οποία παντρεύτηκε τον Ξενοφώντα Μούρο και 

Η Παναγιώτα, η οποία παντρεύτηκε  Πελτέκη  κι έζησε  στον Ίασμο Ροδόπης.

Ο Αρχιτσέλιγκας Νίκας Πιστόλας το 1919

 

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ 

Πατέρας του Κωνσταντή, παππούς του παππού μου δηλαδή, ήταν ο Νικόλας Πιστόλας. 

Ο Κωνσταντής ή Κωτούλας είχε τουλάχιστον δυό αδέρφια, τον Γιάννο o οποίος παντρεύτηκε την Ευθυμία Ζαχαρή κι έζησαν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους στις Φέρες Έβρου και άλλον έναν, ο οποίος από τότε που χώρισαν, φεύγοντας από τις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης, αφού ακολούθησε την δική του πορεία πήγε κι εγκαταστάθηκε στο Νομό Σερρών, συνεχίζοντας όμως να ξεκαλοκαιριάζει μαζί με όλους τους υπόλοιπους, που ζούσαν Ανατολικά, στην Ελατιά (Καράντερε) Δράμας, στο Τσελιγκάτο του Νίκα Πιστόλα. 

Είχαν κι άλλες δύο αδερφές, για τις οποίες λίγα έμαθα και οι οποίες παντρεύτηκαν, η μία κάποιον Γιαρίμη και η δεύτερη έναν Λάππα.  

Πατέρας του Νικόλα Πιστόλα φαίνεται ότι ήταν ο Γιώργος (Γιωργάκης), ο οποίος έζησε περί το 1800 (εκτιμώμενος χρόνος γέννησης 1790). Μάλλον από τις πληροφορίες φαίνεται ότι τον Νικόλα τον είχε πάρει ψυχοπαίδι. Αυτός ο Γιωργάκης είχε έναν αδελφό τον Γιάννη. Λέγεται λοιπόν ότι αυτός ο Γιάννης ήταν ένας ψηλός (θηρίος) και κουβάλαγε μόνιμα πάνω του όπλα. Με τα όπλα αυτά λέγεται ότι, έχοντάς τα στους ώμους, κρέμαγε δυό - δυό σε κάθε πλευρά (ένα μπρός ένα πίσω σε κάθε όπλο) τα παιδιά και τα πέρναγε από τα ποτάμια και τις ρεματιές. Για το λόγο αυτό και τον ονόμασαν Πιστιολογιάννη, με αποτέλεσμα να πάρουν όλοι το όνομα Πιστόλας! Μέχρι τότε το επίθετό που έφεραν, φέρεται να ήταν Πεπόνης ή Πεπόνας. 

Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ (Η ΒΑΒΑ) 

Η βαβά του Γιάννη Πιστόλα Δήμητρα, το γένος Κούτρα

Η ταυτότητα ΟΓΑ της βαβάς Δήμητρας

Η γυναίκα του παππού μου, η βαβά μου Δήμητρα, είχε καταγωγή από τους Κουτραίους, αυτούς οι οποίοι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Καβάλας. Γεννήθηκε το 1884 στη Βουλγαρία και πέθανε τον Οκτώβριο του 1970 στο Μαυροκκλήσι Έβρου. Τον πατέρα της τον έλεγαν Κώστα. Παντρεύτηκαν με τον παππού μου (ήταν ο 2ος γάμος του παππού μου) κάπου στα 1916-18 μετά τον θάνατο της 1ης συζύγου του παππού μου (η οποία ήταν από τους Σκευαίους). 

Ο παππούς μου από τον πρώτο του γάμο είχε ένα παιδί τον Νικόλα, ο οποίος γεννήθηκε το 1912 και με την Βαβά μου την Δήμητρα (δεύτερη σύζυγό του) απέκτησαν άλλα τέσσερα. 

Τη Βαγγελιώ, όπως συνήθιζαν να την φωνάζουν το 1920, τον Θανάση το 1922, τον Σπύρο το 1927 και τον πατέρα μου Χρήστο το 1930. 

Στην Ελλάδα πέρασαν το 1922 από τις Σαράντα Εκκλησιές της Αν. Θράκης, όπου ξεχειμώνιαζαν μέχρι τότε.

Χάρτης με τις τοποθεσίες των μετακινήσεων και των εγκαταστάσεων 

ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ - Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ 

Με το πέρασμα των συνόρων το 1922 εγκαταστάθηκαν αρχικά, ο παππούς μου με τον θείο του Γιάννο και τον κουμπάρο του παππού μου τον Δήμο Κόλλια, με το κοπάδι, το οποίο αποτελούνταν από πάρα πολλά πρόβατα, αφού μόνο ο παππούς μου είχε περίπου 2.000, κοντά στο χωριό Κουφόβουνο Διδυμοτείχου. Τα πρόβατα όμως  αρρώστησαν από μια ασθένεια την «στρουμπάρα», η οποία προήλθε λόγω του ότι τα πρόβατα, που μέχρι τότε ζούσαν και τρέφονταν με άγρια χόρτα (ξεροχόρταρα) στην ευρύτερη περιοχή των Σαράντα Εκκλησιών, ήταν ασυνήθιστα σε χλωρά «παχιά», όπως τα έλεγαν, χορτάρια, τα οποία φύτρωναν δίπλα στον Ερυθροπόταμο και με τα οποία τρέφονταν πλέον. 

Έτσι κατέληξε, μετά από ένα χρόνο να απομείνουν μόνο με 600 πρόβατα και να αναγκαστούν να μετακινηθούν λίγο πιο ψηλά, στην περιοχή του χωριού Κόρυμβος. 

Στο χώρο αυτό προηγουμένως είχε εγκατασταθεί ο μεγαλύτερος αδερφός του παππού μου, ο Νικολάκης, ο οποίος και στη συνέχεια μετεγκαταστάθηκε στην περιοχή Κατραντζήδες στη Δαδιά, όπου και παρέμεινε. 

Στο τσελιγκάτο αυτό του Κορύμβου πλέον, βρήκαν τον τσέλιγκα  Μπόνια Γιώργο με την οικογένειά του, όπου και εντάχθηκαν κι αυτοί και στη συνέχεια εντάχθηκαν και οι αδερφοί Τσαραγκλή (Γιώργος, Κώστας κ.λ.π), οι οποίοι μέχρι τότε είχαν εγκατασταθεί λίγο ανατολικότερα στην περιοχή Μαυροκκλησίου, αλλά και οι Παπαδαίοι, οι οποίοι είχαν και κουμπαριά με τον Μπόνια, ενοποιώντας τα τσελιγκάτα τους όλοι μαζί σαν ΄΄σμιχτήδες΄΄ υπό τον Αρχιτσέλιγκα Γιώργο Μπόνια. 

Στην περίοδο της κατοχής στην  ίδια αυτή περιοχή (ανάμεσα στα χωριά Μαυροκκλήσι - Κόρυμβος) ήλθαν και οι Γιωταίοι, Γιαριμαίοι και Ρεσταίοι, μάλλον για να αισθάνονται ασφαλείς όλοι μαζί. 

Στην περιοχή «Καλύβια» λοιπόν, κάπου ανάμεσα στο Μαυροκκλήσι και Κόρυμβο, έμειναν μέχρι το 1946, οπότε και λόγω του φόβου του εμφυλίου, που ήδη είχε ξεσπάσει, μπήκαν στο χωριό (Μαυροκκλήσι) για περισσότερη προστασία. Την Άνοιξη του 1947 βγήκαν και πάλι από το χωριό, προσπαθώντας να εγκατασταθούν στα Ανατολικά αυτού, ανάμεσα στα χωριά Μαυροκκλήσι - Ασβεστάδες, αλλά και πάλι, λόγω της έντονης παρουσίας τόσο του Εθνικού Στρατού, όσο και των Ανταρτικών Ομάδων, αναγκάστηκαν τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους να μετακινηθούν στην Αλεξανδρούπολη για περισσότερη ασφάλεια. Εκεί έσμιξαν και με τους υπόλοιπους Πιστιολαίους, αδέρφια του παππού μου (Νίκα, Νικολάκη, Αποστόλη κ.λ.π.) έχοντας μαζί και τον ήδη γαμπρό της οικογένειας, σύζυγο της Βαγγελιώς, Μήτσο Μπακόλα. 

Στην ευρύτερη περιοχή της Αλεξανδρούπολης (ζούσαν στην Εξώπολη, με τα πρόβατα αναπτυγμένα στις περιοχές Χαλίκιοϊ, Γενίκιοϊ, Ίντερε, Ιάνα) έμειναν μέχρι το 1952, οπότε και επανήλθαν στο Μαυροκκλήσι, όπου και εγκαταστάθηκαν οριστικά πλέον. 

Καλύβια είχαν για ξεκαλοκαιριό στην Ελατειά, στα ορεινά της Δράμας, στο Καράντερε (Θέση Καλύβια Πιστόλα) όπου συγκεντρώνονταν όλοι οι Πιστολαίοι (Μπιστιόληδες ή Μπιστιολαίοι) με Αρχιτσέλιγκα τον αδερφό του παππού μου, τον Νίκα, μέχρι το 1932 - 33 περίπου. Μετά οι δικοί μας σταμάτησαν και το 1940 σταμάτησαν, λόγω κατοχής και οι υπόλοιποι, τόσο οι προερχόμενοι από τις περιοχές του Έβρου (Δαδιά, ο Νικολάκης κι Αλεξανδρούπολη οι Νίκας, Ζήσης, Αποστόλης) αλλά και οι άλλοι Πιστιολαίοι από τις Σέρρες, όπου είχαν μετακινηθεί, όπως ανέφερα πιο πάνω, νωρίτερα από τις Σαράντα Εκκλησιές ο αδερφός του Κωνσταντή (Κωτούλα).

Ο Γιάννης Πιστόλας (δεξιά) με τα αδέλφια του Τάσο και Δήμητρα και τον εξάδελφο Τασούλη Γκουλιαμτζή 

Η ΖΩΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΥΡΟΚΚΛΗΣΙ 

Στο Μαυροκκλήσι, επανερχόμενοι από την Αλεξανδρούπολη το 1952, αρχικά νοίκιασαν σπίτι κι έμειναν όλοι μαζί, έχοντας τα πρόβατα εκτός χωριού στην περιοχή «Καλύβια». 

Από το 1954 άρχισαν να κτίζουν ένας - ένας τα παιδιά του παππού μου, τα δικά τους σπίτια. Πρώτα ο θείος μου ο Θανάσης, μετά ο θείος μου ο Σπύρος και το 1955 ο πατέρας μου, όλοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Μόνο ο μεγαλύτερος αδερφός τους, ο Νικόλας είχε κάνει σπίτι λίγο πιο πέρα, πηγαινοερχόμενος και στην Αλεξανδρούπολη, όπου είχε πάρει (αγόρασε) ήδη ένα παλιό σπίτι στην Εξώπολη. 

Ταυτόχρονα, τα αδέρφια του πατέρα μου, πλέον  ξεχώρισαν και τις περιουσίες τους, παίρνοντας ο καθένας το μερτικό του. Ο παππούς μου κι η βαβά μου, κατά το ισχύον εκείνη την εποχή εθιμικό στους Σαρακατσάνους και όχι μόνο, έμειναν στον μικρότερο γιό τους, τον Χρήστο, τον πατέρα μου δηλαδή. 

Θυμάμαι με γλυκιά ανάμνηση την καμαρούλα τους, στο πίσω μέρος του πατρικού μας σπιτιού. Είχε το τζάκι με την πυρωστιά, όπου η βαβά μου έβαζε το κατσαρολάκι "κακαβούλι" και έβραζε τον τραχανά (τραχανούλι, όπως τον έλεγε) ή έβραζε αυγά και με "φιλοξενούσαν" συχνά τα βράδια. Δίπλα ήταν το στρώμα όπου ξάπλωνε "ακούμπαγε" ο παππούς μου. Εκεί ξάπλωσε από βραδύς και δεν σηκώθηκε ένα πρωινό του Ιουνίου το Καλοκαίρι του 1966. 

Ο παππούς Γιάννος Πιστόλας και η βαβά Δήμητρα ( Κούτρα) στο Μαυροκκλήσι Έβρου το 1960

Γενικά στη μνήμη μου έχει μείνει σαν ένας πράος, καλόψυχος, αγαπητός, δίκαιος άνθρωπος. Θα τον θυμάμαι πάντα να κάθεται στην αυλή μας, στη σκιά της μεγάλης μουριάς, φορώντας το Σαρακατσιάνικο μπουτούρι, κρατώντας το κομπολόι του κι ακουμπισμένος στην κλιτσούλα του, να μας δίνει χαρτζιλίκι. 

Για την ιστορία, το δωμάτιο αυτό, μετά την ανακαίνιση που κάναμε στο πατρικό μας σπίτι και "μοιραστήκαμε" τα δωμάτια το πήρα εγώ. Και οι δυό τους μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής τους, φορούσαν τις Σαρακατσιάνικες φορεσιές τους (Θράκης - Πολίτικες). Η φωτογραφία τους άλλωστε, τραβηγμένη περί το 1960 είναι αδιάψευστος μάρτυρας. 

Ακόμη θυμάμαι το "δώρο" της βαβάς μου, από την σύνταξή της, όταν το 1969 "πέρασα" στο Γυμνάσιο. Ήταν ένα, το πρώτο μου ρολόι !!! 

Η βαβά μου ήταν πάρα πολύ αυστηρή με όλους, ακόμη και με τον ίδιο της τον εαυτό, σε βασανιστικά όρια θα έλεγα, κρίνοντάς την βέβαια εκ των υστέρων!. 

Αλλά ήταν και "κέρβερος" για την οικογένειά της. Μία από τις πιο έντονες αναμνήσεις που έχω, από την αποφασιστικότητα και την άγνοια φόβου που είχε η βαβά μου, είναι όταν εγώ ήμουνα 7 χρονών κι αυτή πρέπει να ήταν γύρω στα 75!. 

Είχαμε τότε ένα ήρεμο και με συμπεριφορά ανθρώπου θηλυκό άλογο (φοράδα), την Μαρίτσα, στο οποίο η ίδια ανέβαινε στο σαμάρι κι εγώ καβαλίκευα πίσω στα καπούλια, από το μπαλκόνι μας και πηγαίναμε μέχρι τα καλύβια, διανύοντας μια απόσταση 4-5 χλμ για να δούμε τα πρόβατα και τα αρνιά ή να πάμε τα απαραίτητα στον τσομπάνο και άλλο τόσο πάλι να γυρίσουμε πίσω στο σπίτι. 

Τώρα βέβαια μπορώ και να αντιληφθώ τον "Γολγοθά" !!! που ανέβαινε η μάνα μου καθημερινά, ζώντας στο ίδιο σπίτι με την βαβά μου, σαν η μόνη, πρώτη για εκείνη την εποχή, μη Σαρακατσάνα νύφη, μέσα  σε ένα απόλυτα Σαρακατσάνοι σόι!!!

Από δεξιά : ο Σπύρος Πιστόλας, ο Θανάσης Πιστόλας με τη γυναίκα του Κρυστάλλω (Νάστου) και τα παιδιά τους Γιάννη και Μαρία

 

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ 

1. Γιώργος (Γιωργάκης) και Γιάννος (Πιστιολογιάννης) (Αδέρφια). Γεννήθηκαν πριν το 1800.

2. Νικόλας Πιστόλας (ψυχοπαίδι του Γιώργου!). Γεννήθηκε περί το 1820.

3. Α. ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ.

Ο Νικόλας Πιστόλας απέκτησε τρία (3) αγόρια (Κωνσταντής - Γιάννος και άλλος ένας) και δύο (2) κορίτσια.

Αναλυτικότερα:

1)            Κωνσταντής (Κωτούλας) Γεννήθηκε περί το 1850 και πέθανε περί το 1940+ στην Αλεξανδρούπολη. Παντρεύτηκε την Βασιλική Δαλακούρα. 

2)            Α). ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ (Κωτούλα)

1/Νικολάκης έζησε και πέθανε στη Δαδιά , όπου απέκτησε  τέσσερα(4) αγόρια και τρία(3) κορίτσια.

1/Α/Αγόρια   : Χρήστος – Κωνσταντής - Γιώργος – Θόδωρος και

1/Β/Κορίτσια : Παναγιώτα - Δημήτρω και Βασιλική. 

2/Γιάννος (ο παππούς μου) Γεννήθηκε το 1881 και πέθανε το 1966 στο Μαυροκκλήσι Έβρου.

Η οικογένεια που έκανε και οι απόγονοι του έχουν ως εξής:

2/α/Νικόλας, γιός που απέκτησε με την πρώτη σύζυγό του, ο οποίος γεννήθηκε το 1912 και πέθανε το 1996 στην Αλεξανδρούπολη. Ο Νικόλας παντρεύτηκε την Αναστασία Γκίκα, έζησαν στο Μαυροκκλήσι και την Αλεξανδρούπολη και απέκτησαν μαζί δύο (2) κορίτσια, την Αλεξάνδρα και την Δήμητρα. Η Αλεξάνδρα παντρεύτηκε το Κώστα Λιάπη, έζησαν στις Πηγές Χρυσούπολης κι απέκτησαν μαζί δύο (2) παιδιά, τον Θανάση και την Κωνσταντινιά. Η Δήμητρα παντρεύτηκε τον Θανάση Ρέστα από την Μάνδρα Σουφλίου, έζησαν στην Αλεξανδρούπολη κι απέκτησαν μαζί ένα γιό, τον Μανώλη.

Η Βαγγελιώ Πιστόλα - Μπακόλα

2/β/Βαγγελιώ, η οποία γεννήθηκε το 1920 και πέθανε το 1985. Παντρεύτηκε τον Δημήτρη (Μήτσο) Μπακόλα, έζησαν στο χωριό Μελία (Μπαλούκιο) Φερών κι απέκτησαν μαζί τέσσερα (4) παιδιά. Την Βασιλική , τον Στέλιο, την Ελένη και την Δήμητρα. Η Βασιλική παντρεύτηκε τον Νίκο Δημάκη, έζησαν στην Μελία και στις Φέρες κι απέκτησαν μαζί τέσσερα (4) κορίτσια, την Άννα , τη Ζωή ,τη Δήμητρα και την Ευαγγελία (Λίτσα). Ο Στέλιος παντρεύτηκε την Αθανασία (Σούλα), έζησαν στις Φέρες κι απέκτησαν μαζί δύο (2) παιδιά, τον Δημήτρη και την Ευαγγελία. Η Ελένη παντρεύτηκε τον Θανάση Φιλτζιάκη, ζούν στον Καναδά κι απέκτησαν μαζί δύο (2) παιδιά, τον Άγγελο και τον Δημήτρη. Η Δήμητρα (Τούλα) παντρεύτηκε τον Νίκο Κλειτσιώτη, ζούν στην Νίψα Έβρου κι απέκτησαν μαζί δύο (2) παιδιά, τον Γιάννη και την Χρυσούλα.

Θανάσης Πιστόλας και Α. Μπακόλας

2/γ/Θανάσης, ο οποίος γεννήθηκε το 1922 και πέθανε το 2002. Παντρεύτηκε την Κρυστάλλω Νάστου, έζησαν στο Μαυροκκλήσι Έβρου κι απέκτησαν μαζί δύο (2) παιδιά, τον Γιάννη και την Μαρία. Ο Γιάννης  παντρεύτηκε την Χρυσούλα από το Μαυροκκλήσι, σαν αστυνομικός έζησε σε διάφορα μέρη, έμειναν στην Ξάνθη κι απέκτησαν μαζί δύο (2) κορίτσια, την Κρυσταλλία και την Δήμητρα. Και οι δύο (2) παντρεύτηκαν, έκαναν οικογένειες, η Κρυσταλλία με τον Γιώργο κι απέκτησαν  ένα κορίτσι την Αναστασία και η Δήμητρα με τον Δημήτρη κι απέκτησαν δύο (2) αγόρια τον Παναγιώτη και τον Γιάννη. Η Μαρία, η οποία παντρεύτηκε τον Αποστόλη από το Μαυροκκλήσι, πήγαν, έζησαν και εργάστηκαν στην Γερμανία (Ντύσελντορφ), όπου και πέθανε. Απέκτησαν μαζί δύο (2) παιδιά τον Βαγγέλη και τον Θανάση, οι οποίοι παντρεύτηκαν και ζουν στην Γερμανία.

Ο Σπύρος Πιστόλας το 2015

2/δ/ Σπύρος, ο οποίος γεννήθηκε το 1927 στο Μαυροκκλήσι Έβρου. Παντρεύτηκε το 1946 την Παναγιώτα Μπόνια, με την οποία απέκτησε ένα γιό το Γιάννη (Γιαννάκο). Μετά το θάνατο της πρώτης συζύγου του, παντρεύτηκε με την Σοφία, με την οποία  έζησαν στο Μαυροκκλήσι και στην Αλεξανδρούπολη και με την οποία απέκτησαν μια κόρη, την Αγγελική (Αγγέλα). Ο Γιάννης (Γιαννάκος) ζεί στην Θεσσαλονίκη και η Αγγέλα στην Αλεξανδρούπολη με τα δυό (2) παιδιά της τον Γιάννη και τον Σπύρο, από τον πρώτο της γάμο.

Ο πατέρας Χρήστος Πιστόλας το 1950

Οι γονείς Χρήστος Πιστόλας και Ελένη Γκουλιαμτζή - 1956

2/ε/ Χρήστος, ο πατέρας μου, ο οποίος γεννήθηκε το 1930 και πέθανε το 2009 στο Μαυροκκλήσι ΄Εβρου. Παντρεύτηκε το 1955 την Ελένη Γκουλιαμτζή από το Μαυροκκλήσι, με την οποία απέκτησαν μαζί τέσσερα (4) παιδιά. Τη Δήμητρα (Τούλα) τον Γιάννη (εμένα), τον Αναστάσιο (Τάσο) και την Μαρία. Η Δήμητρα (Τούλα) παντρεύτηκε τον Κώστα Στεφανίδη από το Χρυσοκέφαλο Νευροκοπίου Δράμας, ζουν στην Θεσσαλονίκη κι απέκτησαν μαζί δύο (2) παιδιά, τον Στέλιο και τον Χρήστο. Ο Στέλιος παντρεύτηκε την Ελένη Ντόλα κι απέκτησαν ένα παιδί (Κωνσταντίνο) και ζούν στη Θεσσαλονίκη κι ο Χρήστος που ζεί στην Σουηδία. Ο Γιάννης (εγώ), παντρεύτηκα την Μαρία Μπίκου, ζούμε στην Αλεξανδρούπολη κι αποκτήσαμε μαζί τρία (3) παιδιά. Την Ελένη, το Χρήστο και την Κατερίνα. Η Ελένη παντρεύτηκε τον Θέμη, ζούν στην Αλεξανδρούπολη κι έχουν δύο (2) παιδιά, τον Χρήστο - Μάξιμο και τον Γιάννη – Φίλιππο. Ο Χρήστος παντρεύτηκε την Αναστασία, ζούν στο Λονδίνο κι έχουν μία κόρη την Μαρία - Νεφέλη. Η Κατερίνα ζεί στην Πάτρα με τον σύντροφό της Στάθη. Ο Τάσος, παντρεύτηκε την Αναστασία (Τασούλα), η οποία δυστυχώς πέθανε νωρίς και με την οποία έζησαν στην Αλεξανδρούπολη κι απέκτησαν δύο (2) κορίτσια, την Ελένη και την Στεφανία. Η Ελένη ζεί στην Θεσσαλονίκη και η Στεφανία στο Διδυμότειχο,με τον σύντροφό της Παναγιώτη. Τέλος η Μαρία, η οποία ζεί στην Αλεξανδρούπολη.                                         

3/Νίκας (ο γνωστός Αρχιτσέλιγκας) έζησε και πέθανε στην Αλεξανδρούπολη, όπου απέκτησε συνολικά έξι (6) παιδιά - αγόρια, τρία με την πρώτη γυναίκα του (Ρούφου) και τρία (3) με την δεύτερη, αφού πέθανε η πρώτη. Με τη σειρά ήταν :

3/Α/Κώτσιος, που έζησε στο Πετροχώρι Ξάνθης

3/Β/Θόδωρος, που έζησε στην περιοχή της Χρυσούπολης στην Καβάλα.

3/Γ/Στέργιος, που έζησε στην Αλεξανδρούπολη και

3/Δ/Παναγιώτης

3/Ε/Χρήστος

3/ΣΤ/Βαγγέλης, από την δεύτερη γυναίκα του, που έζησαν στην Αλεξανδρούπολη

Γιάννης Πιστόλας (του Αθανασίου) - Στέλιος Μπακόλας - Γιάννης Πιστόλας (του Χρήστου)

 

4/Ζήσης, ο οποίος έζησε και πέθανε στην Αλεξανδρούπολη, όπου απέκτησε δυό (2) αγόρια και τρία (3) κορίτσια. Με τη σειρά ήταν :

4/Α/Αναστασιά, η οποία παντρεύτηκε τον Μπίκο Θανάση

4/Β/Χρύσω, η οποία παντρεύτηκε Κυριάκου στην Χρυσούπολη

4/Γ/Κωνσταντής, ο οποίος έζησε στην  Αλεξανδρούπολη

4/Δ/Ασήμω, η οποία παντρεύτηκε τον Μωραϊτη Ζήση και

4/Ε/Γιώργος, ο οποίος έζησε στην Αλεξανδρούπολη

 

5/Αποστόλης, ο οποίος έζησε στην Αλεξανδρούπολη και απέκτησε τέσσερα(4) κορίτσια, όπως παρακάτω:

5/Α/Αλεξάνδρα

5/Β/Αθανασία

5/Γ/Βασιλική

5/Δ/Μαρία

1)            Β). ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ (Κωτούλα)

1/Αναστασία, η οποία παντρεύτηκε Βρύζα (προπάππου του γνωστού διεθνούς ποδοσφαιριστή Ζήση Βρύζα) κι έζησε στην Χρυσούπολη Καβάλας

2/Ευγενία, η οποία παντρεύτηκε τον Κίτσιο Γκουντάκο κι έζησε στην Πόρπη Ροδόπης

3/Μαρία, η οποία παντρεύτηκε τον Ξενοφώντα Μούρο και

4/Παναγιώτα, η οποία παντρεύτηκε Πελτέκη κι έζησε στον Ίασμο Ροδόπης

 

Γάμος του Κώστα Κούτρα στις Κρηνίδες Καβάλας το 1950

2. Ο Αδερφός του Κωνσταντή Γιάννος.

Παντρεύτηκε την Ζαχαρή Ευθυμία, με την οποία έζησαν στις Φέρες (Μελία) Έβρου και απέκτησαν δύο (2) αγόρια και πέντε (5) κορίτσια, όπως παρακάτω:

Α) Νικόλας, ο οποίος παντρεύτηκε την Μωραίτη Ευαγγελία και έζησε στην περιοχή Μελίας Φερών. Απέκτησαν τρία (3) αγόρια τον Στέργιο, τον Θανάση και τον Γιάννο κι ένα (1) κορίτσι την Κατερίνα

Β) Μήτρος, ο οποίος παντρεύτηκε την Καζάκου Μόρφω κι έζησε στην Μάνδρα Σουφλίου. Απέκτησαν δυό (2) αγόρια, τον Γιάννη και τον Γιώργο και τρία (3) κορίτσια, την Κατερίνα, την Ευθυμία και την Κωνστάντω.

Γ) Χρύσω, η οποία παντρεύτηκε τον Βαγγέλη Ρούφο κι έζησε στο Μοναστηράκι Φερών. Απέκτησαν τρία (3) αγόρια, τον Θανάση, τον Βασίλη και τον Γιάννο και τέσσερα (4) κορίτσια, την Μαρία, την Λένω, την Ευθυμία και την Περιστέρα.

Δ) Σοφία, η οποία παντρεύτηκε τον Γιάννη Μπίκο  κι έζησε στο Μοναστηράκι Φερών. Απέκτησαν ένα (1) κορίτσι , την Στεργιανή κι ένα (1) αγόρι τον Ζήση.

Ε) Αναστασιά, η οποία παντρεύτηκε τον Κώστα Αποστολίδη κι έζησε στο Μοναστηράκι Φερών. Απέκτησαν ένα αγόρι, τον Μήτρο και τρία (3) κορίτσια, την Παναγιώτα, την Χρυσούλα και την Ελένη.

Στ) Παναγιώτα, η οποία παντρεύτηκε τον Δημήτρη Κλειτσιώτη κι έζησε στα Αμισιανά Καβάλας. Απέκτησαν ένα (1) παιδί τον Χρήστο και έξι (6) κορίτσια, την Βασιλική, την Κατερίνα, την Μαρία, την Ζωή, την Αναστασία και την Λένω.

Ζ) Μαρία, η οποία παντρεύτηκε τον Κώστα Ρέστα κι έζησε στην Μάνδρα Σουφλίου. Απέκτησαν τέσσερα (4) κορίτσια, την Δήμητρα (Δημητρούλα), την Κωνστάντω, την Λένω και την Χρυσούλα. 

3. Β. ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ

1) ………Παντρεύτηκε Γιαρίμη

2)………Παντρεύτηκε Λάππα

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στο παρόν κείμενο δημοσιεύονται μέρος των στοιχείων, που αφορούν στο γενεαλογικό δέντρο  τόσο του Κωνσταντή (Κωτούλα ) Πιστόλα, όσο και των αδελφών του, λόγω όγκου και έλλειψης πλήρων στοιχείων.

Επίσης δεν δημοσιεύονται καθόλου στοιχεία από το σόϊ της βαβάς (γιαγιάς) μου, των Κουτραίων, οι οποίοι είναι απόγονοι του Κώστα Κούτρα (Θανάσης – Γιάννος – Σπύρος – Αλέξης – Χρήστος – Μαρία - Νούκα και Δήμητρα), για τους οποίους η καταγραφή συνεχίζεται επίσης!

Περισσότερα στοιχεία και λεπτομέρειες θα ακολουθήσουν σε επόμενη δημοσίευση, μόλις συμπληρωθούν.  

Ο πατέρας Χρήστος Πιστόλας, με το κοπάδι του στο Μαυροκκλήσι